Ο απογευματινός ήλιος έριχνε μακριές σκιές στο μονοπάτι της Grand Boulevard. Ήταν μια τέλεια μέρα για περπάτημα, από εκείνες που ο αέρας μυρίζει φρεσκοκομμένο γρασίδι και πεύκο. Στάθηκα για μια στιγμή, το βλέμμα μου τραβήχτηκε σε ένα γνώριμο σημείο. Μια φθαρμένη πινακίδα STOP, λίγο ξεθωριασμένη αλλά σταθερή, σημάδευε τη γωνία όπου συναντιόνταν δύο μονοπάτια.

Κάτω από αυτήν, μια μικρότερη πινακίδα με ένα απλό, καθαρό μήνυμα: “ΕΚΤΟΣ ΠΟΔΗΛΑΤΑ.” Είναι μια ιδιόμορφη γωνία, ένα μικρό νησί τάξης μέσα σε μια θάλασσα πράσινου. Οι φροντισμένοι και πλούσιοι θάμνοι τυλίγονται γύρω από έναν μεγάλο, καλυμμένο με βρύα βράχο. Έχω περάσει από αυτή την πέτρα αμέτρητες φορές. Δεν είναι η πρώτη φορά που πήγαινα για περπάτημα σ’ αυτό πάρκο. Και πέρσι το κάναμε με τη Σούλα πολλές φορές

Για τους περισσότερους, είναι απλώς μια πέτρα — ένας σιωπηλός μάρτυρας του καθημερινού ρυθμού του πάρκου. Αλλά πάντα ένιωθα ότι έκρυβε ένα μυστικό. Ίσως έχει δει κάθε εποχή, κάθε αλλαγή στα δέντρα και κάθε άνθρωπο που έχει σταματήσει εδώ για να ξεκουραστεί, έστω και για μια στιγμή. Καθώς το φως μαλάκωνε, μια ζωντανή πινελιά ροζ τράβηξε το βλέμμα μου — μια συστάδα από μικρά, ευαίσθητα λουλούδια που ανθούσαν στη βάση των θάμνων.

Αυτό το κτίριο είναι το κατάστημα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής «Μελίρρυτο – Ο Φούρνος με τα Ξύλα». Βρίσκεται στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, στο 5ο χιλιόμετρο της οδού Χαριλάου-Θέρμης. Είναι ένας φούρνος που ειδικεύεται σε ψωμί στον ξυλόφουρνο, γλυκά, σφολιάτες και καφέ, ενώ διαθέτει και τμήμα deli με επιλεγμένα προϊόντα.

Το κατάστημα Μελίρρυτο προσφέρει τόσο καφέ όσο και παγωτό. Συγκεκριμένα, εκτός από τα αρτοποιήματα και τα γλυκά, μπορείτε να βρείτε καφέ, παγωτά σε διάφορες μορφές (π.χ. παγωτίνια), διάφορα σνακ, σάντουιτς και άλλα είδη deli. Εκεί, πήγαν με τους συγγενείς της Άννυς βόλτα, τώρα που είναι στη Θεσσαλονίκη.

Εδώ φωτογραφήθηκαν ο Κώστας με την Άννυ. Στα υπέροχα μπαλκόνια του μαγαζιού. Πρόκειται για μια σύγχρονη κατασκευή που έχει εμπνευστεί από την κλασική αρχιτεκτονική για να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό και κομψό αποτέλεσμα. Οι μεγάλες, τοξωτές πόρτες και τα παράθυρα θυμίζουν κτίρια παλαιότερων εποχών. Οι κουπαστές, πιθανόν από σφυρήλατο σίδερο, έχουν διακοσμητικά μοτίβα που συναντώνται συχνά σε κτίρια του 19ου ή των αρχών του 20ού αιώνα.

Η ανατολή του ηλίου στο Βόρειο Βανκούβερ είναι ένα θέαμα που κόβει την ανάσα, μεταμορφώνοντας τον καθημερινό ορίζοντα σε έναν ζωντανό πίνακα. Καθώς οι πρώτες ακτίνες του ήλιου ξεπροβάλλουν, ο ουρανός βάφεται σε αποχρώσεις του χρυσού, του πορτοκαλί και του απαλού ροζ, δημιουργώντας ένα μαγευτικό φόντο για την έναρξη της ημέρας.

Στο προσκήνιο, οι ψηλές, χρυσαφένιες φυλλωσιές στέκονται αγέρωχες, λούζοντας το απαλό φως του πρωινού. Κάθε λεπίδα χόρτου αστράφτει, αντανακλώντας την ζεστασιά του ανερχόμενου ήλιου και προσθέτοντας βάθος και υφή στην εικόνα. Πίσω τους, ένας ήσυχος δρόμος περιμένει την κίνηση της ημέρας, με τα αυτοκίνητα να είναι ακόμα παρκαρισμένα, βυθισμένα στην ηρεμία του ξημερώματος.

Τα δέντρα που πλαισιώνουν τον δρόμο ρίχνουν διακριτικές σκιές, προσθέτοντας αντιθέσεις και αναδεικνύοντας τον τρόπο που το φως διαχέεται απαλά μέσα στο τοπίο. Το φως του ήλιου, που μοιάζει να χορεύει μέσα από τα σύννεφα, φωτίζει με έναν μοναδικό τρόπο τον αέρα, προσδίδοντας μια σχεδόν αιθέρια ποιότητα στην ατμόσφαιρα.

Η πρώτη μέρα μας στον Καναδά ήταν λίγο δύσκολη στην προσαρμογή. Φάνηκε σα να κερδίζαμε μια μέρα, αλλά στην πραγματικότητα τα πολύωρα αεροπορικά ταξίδια έβαλαν τη στάμπα τους, Δυσκολευτήκαμε να κοιμηθούμε και βάλουμε τη ζωή μας στα νέα καλούπια. Αλλά ξαναβρήκαμε τη σειρά μας. Και από χθες μετά τον απογευματινό ύπνο μας ξαναβρήκαμε τον εαυτό μας. Από τι πρώτες φωτογραφίες που τραβήξαμε, το σπίτι που μένουμε στο Νόρθ Βανκούβερ.

Τις επόμενες μέρες θα δείτε πολύ περισσότερες. Μας το ζητήσαμε άλλωστε. Αυτή η αμφίδρομη σχέση που έχουμε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, βοηθά πολύ. Και φυσικά θα επεκταθούμε. Θέλουμε να περιλάβουμε αυτόν τον όμορφο κόσμο στις εμπειρίες μας. Και πάντα θα έχουμε μια νέα ματιά για να βλέπουμε τα πράματα. Αύριο θα δείτε εικόνες από το γειτονικό πάρκο, το πάρκο Grand Boulevard (Grand Blvd, North Vancouver, BC V7L 2Z9) στο Βόρειο Βανκούβερ.

Έχετε κάνει το ταξίδι Αθήνα – Θεσσαλονίκη με τρένο, σύγχρονων προδιαγραφών; Προσωπικά όχι, αν και θα το ήθελα κάποια στιγμή να το κάνω με τη Σούλα. Ένα ταξίδι που για πολλούς φαντάζει ως μια κουραστική οδύσσεια στον αυτοκινητόδρομο, για τον Κώστα και την Άννυ μετατράπηκε σε μια απολαυστική εμπειρία χάρη στην επιλογή του τρένου της Hellenic Train.

Ο Κώστας και η Άννη το τόλμησαν, Με μόλις 50 ευρώ το άτομο για την πρώτη θέση, το ζευγάρι ανακάλυψε ότι η άνεση, η χαλάρωση και η γραφική διαδρομή μπορούν να συνδυαστούν άψογα σε μια σύγχρονη σιδηροδρομική περιπέτεια. Από την πρώτη στιγμή που επιβιβάστηκαν στο τρένο, η ατμόσφαιρα στην πρώτη θέση τους υποδέχτηκε με μια αίσθηση ηρεμίας και πολυτέλειας.

Η Εμπειρία των 50€, η άψογη καθαριότητα και η ήρεμη ατμόσφαιρα συνέθεταν το ιδανικό σκηνικό για ένα ταξίδι χωρίς άγχος. Ο θόρυβος της πόλης έδωσε γρήγορα τη θέση του στον ρυθμικό ήχο του τρένου, καθώς αυτό άρχισε να απομακρύνεται από το πολύβουο κέντρο της Αθήνας.  Είναι μια εμπειρία που αξίζει να ζήσει κανείς, ένα ταξίδι που ξεπερνά τις προσδοκίες και αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση.

Στο αεροδρόμιο του Τορόντο μας περίμενε η ανταπόκριση για Βανκούβερ. Εκεί υπάρχει περισσότερο το ελληνικό στοιχείο, όπως και στο Μόντρεαλ, γι’ αυτό και οι απευθείας πτήσεις από Αθήνα. Από δω και πέρα, ο καθένας παίρνει το δρόμο του για τον προορισμό του. Το αεροδρόμιο του Τορόντο είναι τεράστιο, αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι μπορεί να πετύχουν τους χρόνους τους χωρίς καθυστερήσεις.

Τραβώ φωτογραφίες, όπου μπορώ και καταγράφω στιγμές. Αυτό είναι που μ’ αρέσει. Κι έτσι περνάει και ώρα μας. Πώς αλλιώς θα περνούσαν τόσες ώρες; Γενικά όμως το ταξίδι ήταν καλό. Φτάσαμε στο Βανκούβερ την ίδια ημέρα που φύγαμε Αθήνα. Θεωρητικά κερδίσαμε πολύ  χρόνο. Με τις αλλαγές των ωρών, φύγαμε 13:15 και φτάσαμε 20:30 τοπική ώρα. Αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική!