Η φίλη μας Potoula Kounoupi έκανε, πριν δυο μέρες, μια ανάρτηση στο Facebook από το Βανκούβερ BC, του Καναδά όπου είχε πάει για επίσκεψη, προκειμένου να δει τη μητέρα της η οποία μένει εκεί. Και η Ποτούλα, στον Καναδά μένει, αλλά από την άλλη μεριά της αχανούς χώρας της βόρειας Αμερικής, την περιοχή του Κεμπέκ.
Από τη βόλτα της, ανέβασε τις σημερινές φωτογραφίες… Και άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου της μνήμης. Θα μιλήσω για μένα που αν και τη γνώρισα αυτή την περιοχή για λίγο, μόλις 15 μέρες καθίσαμε το 2015, πριν οκτώ χρόνια, μπήκε μέσα στην καρδιά μου. Και πώς δεν θα γίνονταν έτσι τα πράγματα, με τόσο όμορφα μέρη;
Είναι και τα παιδιά της Σούλας, η Έστερ και ο Κώστας με τις οικογένειες τους, που μένουν εκεί και μας λείπουν, τόσο η Άννυ όσο και ο Στηβ. Μακάρι να ήμασταν πιο κοντά και να ήταν καλύτερα τα οικονομικά μας. Πολύ θα θέλαμε να ξαναπάμε και να τους δούμε για λίγο. Ελπίζω το φετινό καλοκαίρι να πάνε όλα καλά και να έρθουν, όπως προγραμματίζουν.
Προσμένοντας, λοιπόν, ας πάρουμε μια γεύση από την περιοχή τους, μέσα από τις φωτογραφίες που ανέβασε η Ποτούλα, στη βόλτα της… Η θάλασσα που βλέπετε είναι η άκρη του Ειρηνικού Ωκεανού που καταλήγει εκεί. Και είναι πανέμορφα, όπου και να κοιτάξεις. Η φύση και η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη, τέτοια που σε κάνει ακόμα να ελπίζεις για κάτι καλύτερο.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…