Αν και θεωρητικά όλα βαίνουν καλώς, το μηχάνημα του self test επιμένει να δείχνει ότι έχω πρόβλημα, οπότε συνεχίζω να είμαι μέσα, κάνοντας όνειρα και σχέδια για ένα θαλασσινό μπάνιο, όταν με το καλό αλλάξουν οι συνθήκες.
Το νοστάλγησα βρε αδελφέ. Τελειώνει σε λίγο και το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου, οι ζέστες είναι εδώ και είμαι μακριά από τη θάλασσα που αγαπώ.
Μικρό παράπονο, είναι… Δικαιολογημένο, όταν ζεις σε μια χώρα που περιτριγυρίζεται από αυτήν. Και δεν λέω να πας σε μια οργανωμένη παραλία, αν και με τα παιδιά της Σούλας, όταν ήταν εδώ κοντά μας και το δοκιμάσαμε, μια χαρά ήταν.
Και στις μη γνωστές παραλίες που μας αρέσουν δεν θα ήταν άσχημα, αν και αυτή την εποχή, ο ένας πάνω στον άλλον θα είναι.
Όταν με το καλό, όλα περάσουν, θα το βάλουμε σε μια προτεραιότητα να πάμε. Πρέπει! Το χρειαζόμαστε. Και είναι βέβαιο ότι θα μας κάνει καλό.
Για την ώρα, όλη αυτή η υπόθεση είναι στη σκέψη μας και στο μυαλό μας. Αλλά κάτι είναι κι αυτό για να φτιάξει κάπως η διάθεση και η ψυχολογία μας. Μερικές φορές θέλει πολύ προσπάθεια για να αντέξεις την καυτή Αθήνα.
Και οι αντοχές μας αρχίζουν και γίνονται πια περιορισμένες. Έτσι ας συνεχίζουμε να κάνουμε σχέδια και όνειρα, μικρά, όχι μεγάλα, τέτοια όμως που να καλύπτου ν τις ανάγκες μας.
Και καθώς φαίνεται, αυτές δεν θα πάψουν να υπάρχουν… Θα δημιουργούνται συνεχώς με κάποια αφορμή και αιτία… Ας είμαστε έτοιμοι, λοιπόν.
Απλά να μην κουβαλάμε καθημερινά αυτό το φορτίο. Κάθε ημέρα έχει τα δικά της προβλήματα και δεν είναι λίγα. Ας το θυμόμαστε αυτό!
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…