Είναι δίπλα στη θάλασσα, αυτοφυή, όμορφα. Και είναι έτσι αυτή την περίοδο, όπως τα βλέπετε. Προσωπικά, μου αρέσουν πολύ! Δεν μόχθησε κανείς για να τα φτιάξει, δεν τα έσπειρε, δεν τα πότισε, αλλά είναι εκεί, για να δίνουν μια ομορφιά σε όλο τον τόπο, ένα γύρο, με φόντο τη θάλασσα της Βουλιαγμένης.
Μάλλον είναι η εποχή. Όπου και να στρέψει το βλέμμα του θα τα δει αυτά τα αγριόχορτα – αγριολούλουδα που ωστόσο έχουν βγάλει λουλούδια αυτή την εποχή και δίνουν μια νότα ομορφιάς σε όλη την παραλία. Δε χόρταινα να τα φωτογραφίζω. Από διαφορετικές πλευρές, αλλά με το ίδιο στόχο πάντα.
Άλλη μια όψη της ίδια περιοχής στο Καβούρι, όπως είναι αυτή την περίοδο, δροσερά και όμορφα. Αργότερα στους πρώτους καύσωνες όλα αυτά θα γίνουν φρύγανα, αφού η όποια υγρασία που τα κρατάει στη ζωή θα εξατμιστεί και φύγει. Και μαζί τους η ζωή και η ομορφιά σε ολόκληρο το τοπίο.
Κι αυτή είναι παραλία την οποία κάποιοι χρησιμοποιούν το καλοκαίρι για μπάνιο. Τώρα το Μάη, φυσικά δεν έχει κόσμο, ούτε ξαπλώστρες, ούτε και φραπέ από την κοντινή καντίνα. Φαίνεται όμως ότι τα κρατάνε σε μια καλή κατάσταση. Το καλοκαίρι δεν θα αργήσει να μπει στη ζωή μας.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…