Σκόπιμα «σπάσαμε» το δημοσίευμα για την εκδρομή μας στο Ναύπλιο σε δυο μέρη. Το πρώτο είναι αυτό που βλέπετε σήμερα και αφορά πρόσωπα. Και το δεύτερο θα έρθει σε λίγο, με εικόνες από την ανθισμένη πόλη με μια ιδιαίτερη έμφαση στις βουκαμβίλιες που αυτή την εποχή είναι χαρά Θεού, όπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου. Λογικό είναι στην πρώτη φωτογραφία να μας βάλω με τη Σούλα.
Στη δεύτερη, η Σούλα δοκιμάζει ένα καλοκαιρινό καπέλο. Με το δικό της τρόπο. Περπατήσαμε στα δρομάκια της όμορφης πόλης της Αργολίδας. Είχαμε το χρόνο γι’ αυτό… Και θαυμάσαμε τα μαγαζιά της. Ύστερα καταλήξαμε σε ένα καφέ στην παραλία, όπου και ήπιαμε το καφεδάκι μας, κάποιοι ή φάγαμε το παγωτό μας, κάποιοι άλλοι. Δοκιμάσαμε και κάτι υπέροχα παστέλια από τον Πύργο.
Στην τρίτη, δικαιωματικά είναι με τη Χάρις. Περπατούν και συζητούν… Μπορεί αυτή η φωτογραφία να είναι και ο ορισμός της εκδρομής. Τέτοια, χρειαζόμαστε ανάγκη την ώρα της χαλάρωσης. Μπορούμε να τα έχουμε; Δεν είναι πάντα εύκολο, αν και το επιδιώκουμε, αλλά τελικά είναι ωραίο να το προσπαθείς και να το παλεύεις κάνοντας πιο εύκολη τη ζωή σου.
Στην παραλία του Τολό. Μετά την ταβέρνα και καθώς γυρνάμε στο χώρο που μας άφησε το πούλμαν, να το πάρουμε για την επιστροφή στην Αθήνα. Αν και ο καιρός ήταν συννεφιασμένος, ήταν παράλληλα και ζεστός. Και η γυναικοπαρέα μπορεί να περπατά στην ακροθαλασσιά και να συζητά. Από αριστερά Χρυσάνθη, η Άρτεμης και η Σούλα. Χαμογελαστές , μπροστά φακό, όπως και σε ολόκληρη την εκδρομή. Όντως τη χρειαζόμαστε. Κι ευχαριστούμε τους οργανωτές. Περάσαμε υπέροχα!
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…