Προχθές το βράδυ στην Αθήνα ήταν καλοκαίρι… Κι εμείς επωφεληθήκαμε με τα παιδιά και περάσαμε μια βραδιά μαζί τους σε ένα γνώριμο σε μας και αγαπημένο μέρος στου Ψυρρή, το “Βολιώτικο Τσιπουράδικο”. Και περάσαμε πολύ ωραία. Η εξυπηρέτηση από τα γκαρσόνια του, ιδιαίτερα από τον Δημήτρη που μας φρόντισε, ήταν άψογη και τα φαγητά του εξαιρετικά. Το σημαντικό όμως είναι ότι άρεσε και στην Στηβ, την Έστερ και τη Βικτώρια που πήγαιναν για πρώτη φορά.
Και οι μουσικοί μας άρεσαν πολύ. Σε μια ένταση φυσιολογική, τόσο που μπορούσες και να κουβεντιάσεις στην παρέα, χωρίς πρόβλημα και να ακούγεσαι. Και οι επιλογές τους πολύ ωραίες. Λαϊκό τραγούδι που άρεσε σε όλους. Δίπλα μας κάθονταν μια μεγάλη παρέα Ιταλών που δεν ήξεραν τους στοίχους, ούτε και μπορούσαν να τους καταλάβουν, αλλά ακολουθούσαν το ρυθμό της μουσικής και ένοιωθαν πολύ χαρούμενοι.
Ο κήπος μοναδικός στο κέντρο της Αθήνας, σε μια παλιά ιστορική περιοχή στου Ψυρρή, πυκνοκατοικημένη. Κατά τα άλλα και ευειδή, όπως είπαμε ήταν εκείνη την ημέρα… καλοκαίρι. λίγη δροσιά ήταν ιδιαίτερα αποδεκτή από όλους μας. Όλα σ’ αυτόν τον τόπο συνηγορούν στο να κάνουν όμορφη τη βραδιά μιας παρέας, γι’ αυτό και το επιδιώκουμε όταν έχουμε φίλους μας φιλοξενούμενους και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί τους μια όμορφη βραδιά.
Το μπουζούκι αυτού του ανθρώπους μας ταξίδεψε! Δεξιοτέχνης, ήταν η καρδιά στα τραγούδια και τις μουσικές που δεν είχαν για ώρες σταματημό. Γύρισα από τη θέση που καθόμουν και τον φωτογράφησα. Ήθελα να κρατήσω αυτή την εικόνα ως μέρος μιας ξεχωριστής βραδιάς με μια παρέα που την άξιζε. Ώρες μετά, ακόμα ηχούν στ’ αυτιά μου οι μελωδίες του παρέπεμπαν σε Ελλάδα και καλοκαίρι, όσο κι αν αυτό συνεχίζει να μας δοκιμάζει.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…