Αρχική » Δημοσιογραφικά » «Κατάθεση Ψυχής» από την Μαρίνα Μουμούρη, τη φίλη μας

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
024297
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακούστε εδώ τον Λεωνίδα Μπόνη στο ραδιόφωνο. Κάθε Τετάρτη 8-10 μ.μ.

Πολύ θερμό το καλοκαίρι, κρύος ο χειμώνας!

Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και ο χειμώνας. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Δεκέμβριος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ…

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 175, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το τ. 174, ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 443 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

«Κατάθεση Ψυχής» από την Μαρίνα Μουμούρη, τη φίλη μας

Από τον/την στην Δημοσιογραφικά στις .

Αυτό είναι το εξώφυλλο του βιβλίου με την ποιητική συλλογή της καλής μας φίλης, Μαρίνα Μουμούρη με τον τίτλο «Κατάθεση Ψυχής». Το διαβάσαμε με πολύ προσοχή, σεβασμό και αγάπη προς την δημιουργό. Το γράψιμο της είναι υπέροχο. Γεμίσαμε το χρόνο μας με θετικά συναισθήματα. Και τα είχαμε τόσο ανάγκη.

Μια φωτογραφία της Μαρίνας και του Γιάννη από το μακρινό 2017. Εκείνο το καλοκαίρι ήμασταν στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τεμενη Αιγίου και είχαμε καλέσει αρκετούς φίλους από εκεί για ένα τελευταίο δείπνο μαζί τους, στην ταράτσα. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 2 Σεπτεμβρίου… Και Με τα παιδιά ήμασταν, ήδη, τρία χρόνια φίλοι!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/07/2023

Διαβάζετε; Μερικοί αγαπούν να το κάνουν αυτό στις μέρες μας. Ακονίζει το μυαλό, δημιουργεί τις προϋποθέσεις να «φύγεις» στο δικό σου κόσμο και να μπεις στις εικόνες που εσύ φτιάχνεις μέσα από τις λέξεις. Παλιότερα είχε πολύ περισσότερους ανθρώπους που αγαπούσαν να διαβάζουν, ιδιαίτερα βιβλία, εφημερίδες κ.α. Στις μέρες μας μάλλον οι νέες γενιές, αλλά και πολλοί από μας, έμαθαν στις έτοιμες διαθέσιμες εικόνες των social media που κάποιες φορές μπορεί να μην ανταποκρίνονται στην αλήθεια και να είναι πλαστές.

Ας μείνουμε όμως στο βιβλίο. Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια συλλογή ποιημάτων της Μαρίνας Μουμούρη με τον τίτλο «Κατάθεση Ψυχής» και το ξεκοκάλισα. Πέρα από το καλό γράψιμο, το επιπλέον κίνητρο, ήταν ότι γνωρίζω καλά τη Μαρίνα και τον σύζυγο της, Γιάννη. Πρόκειται για δυο υπέροχα παιδιά που έχουν επιλέξει να ζουν σε ένα μικρό χωριό, κοντά στο Αίγιο της Πελοποννήσου.

Μας είχαν φιλοξενήσει σπίτι τους και ξέρουμε από πρώτο χέρι τι άνθρωποι είναι. Διαθέσιμοι να δώσουν περισσότερα απ’ ότι έχουν με ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη. Τελευταία είχαμε χαθεί, καθώς η υποχρεωτική κοινωνική αποστασιοποίηση στον καιρό του Cocid -19, είχε κάνει τη ζημιά του. Αλλά ποτέ δεν χάσαμε την επικοινωνία μας. Έτσι συμβαίνει με του φίλους. Δε χάνονται, ότι προβλήματα κι αν προκύπτουν.

Ας δούμε όμως μερικά πράγματα για την «Κατάθεση Ψυχής», χωρίς η στήλη να διεκδικεί το ρόλο της κριτικής. Ούτε ειδικοί είμαστε στη λογοτεχνία και ούτε διεκδικούμε τέτοιους ρόλους.

Ως βιβλίο έχει 350 τυπωμένες σελίδες με πολύ όμορφη επιμέλεια και κασέ και κάθε ποίημα «απλώνεται» σε δύο με τρεις σελίδες από το ξεκίνημα του ως την ολοκλήρωση του.

Το γράψιμο της Μαρίνας είναι πολύ προσωπικό, καθαρό και αποτυπώνει σε λέξεις ακριβώς αυτό που λέει στον τίτλο της συλλογής. Σε συνεπαίρνει να διαβάζεις την ποίηση της. Εξάλλου η ίδια δεν διεκδικεί τον τίτλο της ποιήτριας, μάλλον για δική της «εκτόνωση» το τύπωσε, χωρίς να μεσολαβήσει εκδοτικός οίκος, ούτε και πωλείται στα βιβλιοπωλεία. Δοσμένο χέρι – χέρι μόνο σε αγαπημένους φίλους που είναι σε θέση να την καταλάβουν, καθώς εκτίθεται ανοίγοντας διάπλατα την ψυχή της. Χάρηκα που έχει ανάμεσα στους ανθρώπους που εκτιμά, για να μας εμπιστευτεί τη δουλειά της.

Αν αποφάσισα να γράψω αυτές τις γραμμές στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ, είναι γιατί μ’ αρέσουν πολύ οι άνθρωποι που το παλεύουν και αγωνιούν με όλες τις ευαισθησίες τους, να μην το βάλουν κάτω, αλλά εκφράζονται μέσα από τις λέξεις.

Όπως κι εμείς οι δημοσιογράφοι, εκφραζόμαστε για πιο πεζά πράγματα και για την επικαιρότητα με λέξεις, έτσι και η Μαρίνα, βγάζει τα εσώψυχα της στο βιβλίο της. Γενικά μιλώντας, το γράψιμο είναι μια υπόθεση μοναχική. Χρειάζεται ησυχία, ηρεμία και απομόνωση. Τους ανθρώπους που ασχολούνται σοβαρά μ’ αυτό, δεν θα τους δεις να περνάνε ατέλειωτες ώρες στο διαδίκτυο, ενδιαφερόμενοι για τη δημόσια εικόνα τους. Εκτός κι αν είναι επαγγελματίες και τους το ζητάει ο εκδότης τους για να κάνουν προμόσιον στη δουλειά τους.

Το «Κατάθεση Ψυχής», είναι μια εξομολόγηση, με την ορθή έννοια της λέξης. Σκάβει βαθιά μέσα της και βγάζει μαργαριτάρια, ανακαλύπτει και η ίδια τον εαυτό της, αναδεικνύοντας πράγματα που δυσκολεύονταν ίσως να παραδεχτεί.

Χάρηκα διπλά που γνώρισα αυτή την πλευρά της φίλης μου. Έσκαψε, σα να λέγαμε και έβγαλε τον εαυτό της που κουβαλούσε τόσα χρόνια, χωρίς και η ίδια να έχει συνειδητοποιήσει τη σπουδαιότητα της κίνησης της. Και την ευχαριστώ από καρδιάς που έκανε την κίνηση να μας το προσφέρει, με προσωπική αφιέρωση.

Είναι ότι πιο ωραίο είδα μέσα στη μαυρίλα και τη δυσκολία των ημερών και του καύσωνα που είναι σε εξέλιξη και μας ταλαιπωρεί. Να την έχει καλά ο Θεός, της εύχομαι και να μη σταματήσει να γράφει. Το γράψιμο κάνει καλύτερο τον άνθρωπο…

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 15/7/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Post Views: 153

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *