Ο φίλος μου ο Ηλίας έχει το προνόμιο να ζει σε ένα χωριό των Σερρών, την Αναστασιά. Μεγάλη υπόθεση να το αποφασίσει αυτό με τη σύζυγο του Κατερίνα, μακριά από την πόλη και τα προβλήματα της. Παρ’ όλα αυτά, συχνά οργανώνει εκδρομές στο κοντινό βουνό με φίλους. Εκεί είναι ακόμα πιο ήσυχα, ακόμα πιο ωραία! Ο Ηλίας έχει ταλέντο να οργανώνει τους φίλους.
Το πιο σημαντικό είναι πως, ότι λέει το κάνει. Μου είπε λοιπόν από το πρωί χθες, ότι ετοιμάζεται με παρέα φίλους ακριβούς, να ανέβουν στο βουνό. Και το έκανε! Το απόγευμα μου έστειλε αυτές τις φωτογραφίες, όπως ακριβώς του ζήτησα. Η άποψη του: Πάνω από το χώμα, η ζωή είναι υπέροχη έστω και κάτω από αντίξοες συνθήκες… Να ζούμε το κάθε λεπτό σαν να είναι το τελευταίο
Αυτό προσπαθώ να κάνω, λέει, βρήκα αδερφούς και φίλους! Τους είπα: “Ελάτε να ζήσουμε την ομορφιά της φύσης, την ομορφιά τού Θεού μας πού είχε γούστο όταν δημιουργούσε. Εκείνος χαίρεται όταν χαιρόμαστε με τα έργα του. Όταν αναγνωρίζουμε τι έκανε για εμάς”. Και το έκανε πράξη. Με απλά πράγματα, αλλά με πολύ αγάπη και μοίρασμα καρδιάς!
“Όταν ζούμε μέσα στη φύση βλέποντας και απολαμβάνοντας την ομορφιά δοξάζουμε τον δημιουργό μας. Αυτό δεν το θέλει ο Σατανάς που δημιούργησε τις πόλεις – κλουβιά. Έδωσε μια ψεύτικη προσωρινή απόλαυση και οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό, απολαμβάνοντας πράγματα υλικά… Αλλά εδώ, στο βουνό τον ξαναβρίσκεις”…
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…