Κανένα ενδιαφέρον δεν έχουν οι άνθρωποι για τις εκλογές αυτής της Κυριακής, για την τοπική αυτοδιοίκηση, δημοτικές και περιφερειακές. Τι φταίει γι’ αυτό; Και πώς φτάσαμε στο σημείο κάθε μορφή της πολιτικής, να απαξιώνεται. Στις “Επισημάνσεις” που ακολουθούν, επιχειρούμε να διερευνήσουμε λίγο πιο βαθιά το θέμα, δημοσιογραφικά.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 7/10/2023
Δεν το έχω ξαναδεί αυτό το πράγμα που ζούμε… Να έχουμε την Κυριακή προγραμματισμένες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, δημοτικές και περιφερειακές και να μην έχω πάρει… είδηση ότι είναι στην ατζέντα. Τέτοια σιωπή, ούτε η Μαρία… στη γνωστή ελληνική ταινία της Finos Film που γυρίστηκε το 1973 και την υποδύονταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως κωφάλαλη, δεν την είχε.
Και να πεις ότι δεν υπήρχε λόγος να πάρω μια… μυρωδιά; 150.000 είναι οι υποψήφιοι σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών στα ψηφοδέλτια που σε μερικές περιπτώσεις, στην Αθήνα τουλάχιστον, φτάνουν σε μήκος το ένα μέτρο! Επιπλέον κάποιοι έχουν τυπώσει αφίσες και διαφημιστικά φυλλάδια και έχουν στήσει προεκλογικά περίπτερα, σε συγκεκριμένα κεντρικά σημεία των πόλεων.
Τότε τι συμβαίνει; Και γιατί οι πολίτες δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον; Διότι προηγήθηκαν οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες που κόστισαν σε ανθρώπινες ζωές και σε περιουσίες και είδαμε στις πληγείσες περιοχές, ποιος ήταν ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Από ελάχιστος, μηδαμινός έως ανύπαρκτος.
Να, μια σοβαρή αιτία να μην συμμετάσχουν σ’ αυτό το… πανηγυράκι! Κι επιπλέον, είμαι βέβαιος ότι αυτή η φαινομενική αδιαφορία, θα εκφραστεί ως στάση υπευθυνότητας και στην προσέλευση στην κάλπη. Θα δούμε δηλαδή, αν αυτή τη φορά, η αποχή θα είναι μικρότερη ή μεγαλύτερη από την αποχή που καταγράφηκε στις τελευταίες πολιτικές εκλογές του Ιουνίου και δεν ήταν καθόλου αμελητέα.
Το γεγονός ότι για πρώτη φορά θέσπισαν κίνητρο στους πολίτες που έχουν διοριστεί να πλαισιώσουν τις Εφορευτικές Επιτροπές δείχνει κάτι. Κι αυτό το κίνητρο είναι η αμοιβή της τάξεως των 40 ευρώ την πρώτη Κυριακή, ενώ τη δεύτερη, όπου υπάρξει ανάγκη της τάξης των 30 ευρώ.
Τι αποδεικνύει αυτό; Πως ούτε οι διορισμένοι από τον νόμο και υποχρεωμένοι «εθελοντές» δεν πήγαιναν στην κάλπη, οπότε οι δικαστικοί αντιπρόσωποι έκαναν μόνοι τους, κάτι που προφανώς δυσκόλευε τα πράγματα ως προς την έκδοση των αποτελεσμάτων.
Τι περιμένεις μετά, να… ευαισθητοποιηθούν οι ψηφοφόροι; Τα χειρότερα βεβαίως τα συναντά κανείς στις μεγάλες πόλεις, όπου το όλο σύστημα λειτουργεί πιο απρόσωπα. Στην επαρχία τα πράγματα έχουν να κάνουν με συγγενείς και με τα… σόγια κι αυτό είναι ένα καθοριστικό στοιχείο, όταν τα επιτελεία των υποψηφίων σχεδιάζουν τις λίστες τους.
Οι άνθρωποι ζουν σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, όπου η ακρίβεια τσακίζει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Η παράνοια έχει επιλεγεί να είναι μέρος της ζωής τους και αρνούνται να συμβιβαστούν με τη λογική και κάθε ισορροπημένη άποψη που ίσως αφορά στις ανάγκες του τόπου. Και το χειρότερο είναι ότι έχουν διαπιστώσει στην πράξη πως μερικά πράγματα γίνονται αποκλειστικά και μόνο επειδή το επιβάλλει ο νομοθέτης. Όπως, ας πούμε, οι εκλογές!
Έτσι έχουμε διαπιστώσει ότι όλοι αυτοί οι υποψήφιοι «σωτήρες», είτε εκλεγούν, είτε όχι, την επομένη θα εξαφανιστούν και μόνο κάποιο ξεχασμένο, παραπεταμένο φυλλάδιο τους, θα δείχνει τα όποια «σχέδια» τους, πράγμα που προφανώς δεν θα έχει καμιά αξία, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, όπως λέει ο σοφός λαός.
Να λοιπόν μερικοί λόγοι που κάνουν αυτή τη σιωπή… εκκωφαντική! Και την δήθεν αδιαφορία, να γίνεται στάση ζωής. Η αρχή βρίσκεται στο «Προσέχω εκείνους που με προσέχουν, που με έχουν στο νου τους και ενδιαφέρονται για τις ανάγκες μου, που προσφέρουν εθελοντικά και όχι για τις αποζημιώσεις που θα πάρουν καταλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης ή θέσεις σε κάποιο Δ.Σ. ενός θεσμού, επ’ αμοιβή».
Δυστυχώς, για όσους προσπαθούν να υφαρπάσουν την ψήφο αθώων ανθρώπων, μέσα από δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες, τα πράγματα δείχνουν, εδώ και χρόνια, καθαρά, πώς κινούνται και σε τι στοχεύουν. Και δεν τους εμπιστεύονται πλέον. Όπως και οι απειλές για ακυβερνησία που μπορεί να προκύψουν, όπως διατείνονται, από τη μη συμμετοχή των ψηφοφόρων στις κάλπες είναι εντελώς έωλες, αφού έχουμε δει στην πράξη πως συχνά και η όποια εκλογή άσχετων σε θέσεις ευθύνης, μπορεί να οδηγήσει άνετα στα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Χαμηλά οι τόνοι λοιπόν και θα περάσει και αυτό, όπως έχουν περάσει τόσα και τόσα άλλα ως τώρα.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 7/10/22023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…