Η Αθήνα, μια πολυάριθμη πόλη της Ελλάδας, όπου ζει σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας, σε τεράστιες πολυκατοικίες – κλουβιά, υπάρχουν και μερικά πράγματα που στην ουσία της δίνουν μια νότα ομορφιάς, όπως αυτά τα γκράφιτι Δεν ξέρω ποιος τα έκανε, αν είναι παραγγελία από κάποιον ή αν κάποιος χρηματοδότησε επαγγελματίες για να τα σχεδιάσουν. Τα είδαμε σε κεντρικού δρόμους της πόλης, καθώς κυκλοφορούμε. Αυτό είναι κάπου στην Πειραιώς, ψηλά, κοντά στην Ομόνοια.
Κι αυτό βρίσκεται κάπου στου Ψυρρή. Μοντέρνα τεχνοτροπία, καλύπτει κάμποσους ορόφους και έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες ενός άδειου, άχαρου τοίχου. Συνήθως η υπογραφή του έργου είναι πολύ διακριτική. Αλλά τι σημασία έχει; Είναι ωραίο και δίνει μια ξεχωριστή νότα σε μια απρόσωπη πόλη, όπως είναι η Αθήνα. Προσωπικά είναι ασύγκριτα πιο ωραία από αντιαισθητικά γκράφιτι που κατακλύζουν την πόλη. Και υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Ακόμα κι αυτό το σχετικά απλοϊκό γκράφιτι από το Μοναστηράκι, δίπλα στο σταθμό του Μετρό, δίνει κάτι. Και στη συγκεκριμένη φωτογραφία μπορεί κανείς να συγκρίνει αυτή τη χρωματιστή ζωγραφιά, με τα τερατουργήματα, είτε στους τοίχους, στο ύψος που φτάνουν οι ανώνυμοι «καλλιτέχνες» εικαστικοί, είτε στο σταθμευμένο, για κάποιο άγνωστο λόγο για καιρό στο ίδιο σημείο, βανάκι. Επισημάναμε τρία μόνο κτίρια της πόλης με ειδικά γκράφιτι ή ζωγραφιές, πες τις όπως θες, που προσθέτουν και δεν αφαιρούν από την καλαισθησία της πόλης.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…