Πολλοί κάνουν σχέδια για τη νέα χρονιά… Έχουν ακόμα το κουράγιο να κάνουν σχέδια, να βάζουν στόχους, αλλά όπως και να ‘χει, εκτιμούν πως είναι καλό να κάνουν έναν απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, έτσι ώστε να μπορούν να βάζουν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη των προσδοκιών τους. Έτσι έχουν μάθει κι έτσι κάνουν, χρόνια τώρα, νομίζοντας ότι αυτό τους ωφελεί από μόνο του.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/12/2023
Το 2023 μετρά. ώρες πια… Και στους ανθρώπους αρέσει να κάνουν απολογισμούς. Αν και θα διαβάσετε πολλούς επί μέρους, αυτές τις μέρες, θα μας επιστρέψετε να κάνουμε μια απόπειρα να το δοκιμάσουμε κι εμείς στο πλαίσιο ενός άρθρου για τις ανάγκες της εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
Κάθε χρόνο τέτοιες γιορτινές μέρες, οι περισσότεροι άνθρωποι γυρίζουμε το χρόνο πίσω και προχωράμε στην αξιολόγηση των πεπραγμένων μας το έτος που ετοιμαζόμαστε να αποχαιρετήσουμε. Άλλοι κοιταζόμαστε στον καθρέφτη για μια μικρή διαδικασία αυτοκριτικής, άλλοι αντικρίζουμε την άμμο στην κλεψύδρα να κυλά με… νοσταλγία, άλλοι πάλι χρησιμοποιούμε τις εμπειρίες που αποκομίσαμε ως εφαλτήριο για να… κατακτήσουμε τον κόσμο, τη χρονιά που ξημερώνει!
Όπως και να ‘χει όμως, ήταν ιδιαίτερο το 2023. Έχοντας αφήσει πλέον πίσω μας τη λαίλαπα της πανδημίας επιχειρήσαμε να βρούμε ξανά τους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας, το κέφι μας, το χαμόγελό μας. Άλλοτε τα καταφέραμε, άλλοτε όχι. Είναι τόσο αδυσώπητη, βλέπετε, η σκληρή πλευρά της κοινωνίας μας που πολλές φορές φροντίζει να σβήνει, με τον πλέον κυνικό τρόπο, το χαμόγελο από τα χείλη μας.
Πως θα ήταν, όμως, αλήθεια το πρόσωπο του 2023 αν ήταν το πρόσωπο ενός ανθρώπου; Τι συναισθήματα θα κουβαλούσε; Τι θα μας έλεγε με το βλέμμα του; Πως θα μπορούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευτυχία και τη δυστυχία; Στην αποθέωση και την κατακραυγή; Στην πίστη για ένα καλύτερο αύριο και στην απογοήτευση για το σήμερα;
Και πώς θα μπορούσε να καταγράψει τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τους φόβους των πολιτών για την χρονιά που έρχεται, αλλά και την αποτίμησή τους για την χρονιά που φεύγει;
Συγκριτικά με έναν χρόνο πριν, παρατηρείται μια αύξηση στο ποσοστό των πολιτών που δηλώνουν την ελπίδα ως κυρίαρχο, ενώ η ανησυχία έχει υποχωρήσει λιγάκι, όχι πολύ. Πάντα υπάρχει ο φόβος και πολλοί είναι εκείνοι που συνεχίζουν να παίρνουν τα μέτρα τους. Σημειώνουμε ότι τον Δεκέμβριο η πανδημία ήταν και πάλι σε έξαρση.
Εκείνοι που μας κυβερνούν και αυτή τη χρονιά, δίνουν υποσχέσεις ότι θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τα πράγματα. Μια ματιά μόνο στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα τα τους θα σας πείσει. Εύκολο; Καθόλου. Γι’ αυτό και συνήθως οι άνθρωποι εστιάζουν σε ανώδυνα πράγματα όπως μια πιο υγιεινή διατροφή το νέο έτος και για απώλεια σωματικού βάρους. Ταυτόχρονα, ένα υψηλό ποσοστό των πολιτών υπόσχεται να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα αγαπημένα του πρόσωπα (οικογένεια και σχέση).
Αξιοσημείωτο είναι ότι για το 2023 ένα πολύ μικρό ποσοστό των ερωτηθέντων δηλώνει ότι εκπλήρωσε στον απόλυτο βαθμό τις υποσχέσεις που είχε δώσε στον εαυτό του τη χρονιά που φεύγει. Ακολουθούν κάποιοι που επιμένουν ότι εκπλήρωσαν τις περισσότερες από τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στον εαυτό τους και ένα μεγαλύτερο ποσοστό το οποίο δηλώνει ότι κάποιες ολοκλήρωσε, ενώ κάποιες άλλες όχι. Άφησαν δηλαδή πίσω τους δουλειά και για τη χρονιά που έρχεται!
Τι θα φέρει το 2024; Στην ερώτηση «τι πιστεύετε μπορεί να συμβεί το 2024;», ένα μεγάλο ποσοστό δεν είναι και πολύ αισιόδοξο. Ενθαρρυντικό είναι ότι άρχισε να φαίνεται το τέλος της πανδημίας, τουλάχιστον έτσι επικίνδυνο όπως το γνωρίσαμε, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να βελτιώνεται η ελληνική οικονομία και μαζί της να καλυτερεύσει η θέση του Έλληνα πολίτη.
Τα προηγούμενα χρόνια με τα μνημόνια και την οικονομική δυσπραγία, είδαν να μειώνεται αισθητά το εισόδημα τους, είτε αυτό είτε ο μισθός ενός εργαζομένου, είτε η σύνταξη τους, να υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής τους και τίποτα μπροστά του δεν δείχνει ότι αυτό μπορεί ή πρόκειται να αλλάξει άμεσα.
Είναι ωραίο να ακούς τους οικονομολόγους να λένε ότι η επενδυτική βαθμίδα θα αλλάξει τα πράγματα, αλλά η πραγματική ζωή δεν πορεύεται με τους αριθμούς. Και η κοινωνία χρειάζεται μια αληθινή ελπίδα για να πιαστεί, όχι μεγαλόστομες χωρίς καμιά ουσία, δηλώσεις. Επιτέλους αλήθειες θέλουμε και όχι χάϊδεμα των αυτιών. Δε γεμίζει έτσι το στομάχι, δεν καλυτερεύει η ποιότητα της ζωής μας.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στο τελευταίο για φέτος, φύλλο της κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…