Τριαντάφυλλα από την Ομάδα ROSES, δια χειρός Sudhas Sudha. Ας μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτά, σήμερα μιας και όπως σας είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια την Παρασκευή, είχατε το προνόμιο να διαβάζετε πρώτοι το άρθρο που θα δημοσιεύονταν στη στήλη μου “Επισημάνσεις” που για αρκετές δεκαετίες, φιλοξενούνταν στην 7η σελίδα της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Και από αυτή την εβδομάδα σταματάνε…
Μόνο που έκρινα πως, ήρθε ο καιρός να καταθέσω τα… όπλα. Έγκαιρα, ειδοποίησα τους συναδέλφους μου στην εφημερίδα, που ξέρω ότι μοχθούν για να βγάλουν, κάθε Σάββατο, στο περίπτερο αυτό το έντυπο, σχετικά με την πρόθεση μου. Προηγουμένως ενημέρωσα τον εκδότη και φίλο μου Νίκο Καραγιαννάκη και τη γυναίκα του Γεωργία. Είχαμε πάντα μια καλή σχέση και ήθελα και μετά από αυτό να την κρατήσουμε.
Δεν είναι καλύτερα λοιπόν τα τριαντάφυλλα που σας έχω σήμερα; Μέσα από αυτόν τον χώρο, θα συνεχίσουμε να μιλάμε, να επικοινωνούμε, με πιο απλά, καθημερινά πράγματα. Τις αναλύσεις για ζητήματα επικαιρότητας, θα τις αφήσουμε σε άλλους συναδέλφους. Οι δικοί μας στόχοι, είναι πολύ διαφορετικοί και θέλουμε να επικεντρώσουμε σ’ αυτό.
Δεν θα σταματήσουμε να γράφουμε, όσο αντέχουμε και μπορούμε, επειδή αυτό είναι κάτι που αγαπούμε και μας αναζωογονεί. Απλά θα προσπαθούμε να εντοπίσουμε απλά θέματα μέσα από την καθημερινότητα που θα μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι και πιο χρήσιμοι άνθρωποι. Θα βγάζουμε τα σώψυχα μας, με τον τρόπο που ξέρουμε να κάνουμε, χωρίς υπερβολές και επιτηδεύσεις.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…