Η Σπηλιά του Κίτσου, στον Θορικό Λαυρίου. Έχετε πάει; Εμείς όχι, αλλά μας άρεσαν όσα διαβάσαμε γι’ αυτήν, τόσο που θέλαμε να το μεταφέρουμε κι εδώ. Οι φωτογραφίες είναι του Vassilios Papanikolaou και τις δημοσίευσε στην Ομάδα “i love lavrio”. Αυτή τη σπηλιά έκανε κρησφύγετο του, τις δεκαετίες του 1850 και 60 ο περίφημος λήσταρχος της εποχής, Κίτσος.
Η Γαλλοελληνική έρευνα στη Σπηλιά του Κίτσου, πραγματοποιήθηκε υπό την υποδειγματική οργάνωση της Νicole Lambert, από το 1968 ως το 1975. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως τα πρώτα ίχνη κατοίκησης στην περιοχή του Λαυρίου και τα αρχαιότερα στην Αττική. Αυτό μαρτυρούν τα πρωτόγονα λίθινα εργαλεία, των θηρευτών και τροφοσυλλεκτών της εποχής, που βρέθηκαν εντός του σπηλαίου.
Η αρχαιολόγος, Όλγα Αποστολοπούλου – Καβογιάννη μας πληροφορεί: “35.000 χρόνια αργότερα επιστρέφουν και πάλι στην σπηλιά του Κίτσου, στην οποία κατοικούν (ολοχρονίς ή κατά μικρότερες περιόδους) συνεχώς από το 5.000 π.Χ. έως το 3.000 π.Χ. Από τα οστά 18 ατόμων που βρέθηκαν μέσα στα στρώματα της σπηλιάς συμπεραίνουμε ότι είχαν μέτριο ύψος και πολύ λίγοι έφθαναν σε γήρας.
Η περιοχή, την εποχή αυτή, καλύπτεται από δάση κυρίως πεύκων και θάμνους, όπου οι άνθρωποι θηρεύουν άγρια ζώα (ελάφια, καφέ αρκούδες, λύγκες, λύκους, αλεπούδες, αγριογούρουνα και κυρίως λαγούς και πουλιά), με τελειοποιημένα όπλα, όπως αιχμές βελών. Ακόμη συνέλεγαν κοχύλια και σαλιγκάρια στα ποτάμια και τις ακτές της θάλασσας.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…