Καβατζάραμε και το δεύτερο δεκαήμερο του Φλεβάρη, οπότε, θεωρητικά τουλάχιστον, οδεύουμε στο πέρασμα από τον χειμώνα (αν τον ζήσαμε ποτέ, φέτος, πραγματικά) στην άνοιξη. Δείτε λοιπόν μερικά λουλούδια από τον κήπο του, τωρινά. Η Αναστασιά Σερρών, αλλά κυρίως τα χέρια του Ηλία και της Κατερίνας, τα έκαναν αυτά.
Ο ίδιος λέει ότι το χωριό του είναι ψηλά, αν και τα 350 μέτρα υψόμετρο, δεν θεωρούνται ιδιαίτερα υψηλό και κατά την άποψη του, αργεί λίγο να πάει εκεί η άνοιξη. Κι όμως τα πρώτα αγριολούλουδα είναι ήδη εμφανή ανάμεσα στα ξεραμένα φύλλα των πλατανιών που γεμίζουν τον τόπο, ολόγυρα. Το βλέπετε και μόνοι σας.
Κι αυτά είναι πολύ όμορφα. Για κάποιο λόγο, προσωπικά, μου αρέσουν πολύ! Θυμίζουν αυτή την προσπάθεια της φύσης να κάνει την υπέρβαση. Να φύγει από τον χειμώνα και ότι αυτό συνεπάγεται και να δώσει έναν τόπο με την παρουσία αυτών των μικρών λουλουδιών στη συνολική ομορφιά. Καταλαβαίνουν, προφανώς, την αγάπη των αφεντικών τους.
Ο Ηλίας έχει φτιάξει ένα σωρό κατασκευές στον κήπο του. Και η αλήθεια είναι πως καθετί εκεί το έχει φτιάξει με αγάπη, για να το χαίρονται ο ίδιος με την Κατερίνα. Και μαζί τους το ζωικό βασίλειο, με κυρίαρχες τις γάτες, που κάνουν πάρτι στο χώρο. Τον ευχαριστώ που είχε την καλοσύνη να μου τις στείλει, τις φωτογραφίες όλες που βλέπετε.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…