Οι φίδες που πρασίνιζαν την Τήνο. Σε μερικές περιοχές του νησιού, στο Κεχροβούνι, στον Κουμάρο (κουμαριά), στου Σπριν (πρίνοι), στην Καραμπούσα (μαύρος σχίνος), στην Καρδιανή ή στην κατεβασιά από τον Μαρλά, προς τον Πάνορμο, αντικρίζεις σήμερα τις μικρές οάσεις πρασινάδας, απομεινάρια μιας άλλης εποχής, που ήταν κάποτε το καμάρι της βλάστησης του ξερού νησιού της Τήνου. Φωτογραφία του Mixalis Mixelis στην Ομάδα “Τήνος (Οφιούσα )”. Από εκεί είναι και όλες οι σημερινές φωτογραφίες.
O Φαλατάδος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο (μετά τον Πύργο) χωριό της Τήνου. Από σχετικές ιστορικές αναφορές, φαίνεται ότι το χωριό υπήρχε ήδη από το 1400 µ.Χ. και το όνομά του προέρχεται από κυριώνυμο (οικογένεια Βαλατά) ή από τη λέξη φάλακα (= οχύρωμα, παρατηρητήριο). Ο Φαλατάδος είναι ξακουστός για το ρακί του. Στο χωριό λειτουργούν πολλά πατητήρια και αποστακτήρια. Φωτογραφία της Μαρούλα Δεσύπρη.
Οι μαρμάρινες κρήνες της Τήνου. Η Τήνος έχει πολλές πηγές. Γι’ αυτό και στην αρχαιότητα την ονόμαζαν “Υδρούσα”. Προσωνυμία δηλωτική των μικρών κατά κανόνα αλλά πολυάριθμων θέσεων εκροής νερού. Διάσπαρτες στα χωριά της Τήνου και στη Χώρα, που προσφέρουν νερό, την πηγή της ζωής. Καμωμένες με μαστοριά έχοντας ανάγλυφο διάκοσμο εμπνευσμένο από τη φύση και τη χριστιανική πίστη. Η φωτογραφία είναι του Σιμος Φιοραντης.
Η πρώτη εξερεύνηση, ήταν η πιο κοντινή εκδρομή στην Τήνο και ήταν ένας συνδυασμός εξερεύνησης χωριών και το αποκαλούμενο beach hopping (μετάβαση από παραλία σε παραλία με παράλληλες μικρές βουτιές). Πρώτη στάση το χωριό Τριαντάρος, ένα κρυμμένο στολίδι της Τήνου! Καθώς σκαρφαλώνεις την πλαγιά του λόφου, θα συνειδητοποιήσεις γρήγορα ότι έχεις μπει σ’ έναν γοητευτικό οικισμό, βγαλμένο από παραμύθι. Κι αυτή η φωτογραφία είναι του Σιμος Φιοραντης.
Από τις πιο απάνθρωπες και σκληρές φυλακές της Ευρώπης. Ευτυχώς... κάποιος σώφρων άρχοντας αυτού του τόπου κατάλαβε ότι δεν τιμά…